Teatr bizim yaralı yerimizdir. Ramiz Novruzun gedişi ilə o yara yenidən qanadı, böyüdü.
Axırıncı dəfə nə vaxt teatrda olmusunuz? Hansı tamaşanı anşlaqını xatırlayırsınız? Sözün açığı, mən xatırlayıram. Bir neçə il əvvəl Fuad Poladovun sonuncu tamaşasına getmişdik. Bütün zal dolu idi və hər kəs tamaşa bitdikdən sonra 20 dəqiqə ayaqüstə Fuad Poladovu alqışladı. Fuad müəllim tamaşaçılar önündə baş əydi, təşəkkür etdi. Alqış davam etdikcə, o gənc aktyor və aktrisaları önə çıxardı. Gənclərin əllərindən tutub alqışın qarşısına çıxardı. O an elə hiss etdim ki, sanki Fuad müəllim onlara deyir ki, bu alqışlara layiq olmaq lazımdı. Məsuliyyət altına salır onları. Tamaşaçılara mesaj isə fərqli idi. Son gedişində sanki deyirdi ki, tamaşaçı yaşadır teatrı. Gənc aktyorları qiymətləndirin. Elə bizi də məsuliyyət altında qoydu getdi. Bu gün teatr xəbərlərini biz hazırlamaq üçün sosial mediada çox az sayıda səhifəsi olan, sənətini paylaşan aktyor tapırıq. Teatrların səhifəsi isə işləmir. Rəqəmsal dünya ilə ayaqlaşa bilmirlər. Bugünün gənci onlayndır. O hər yerdə telefonladır. Teatrda isə telefondan istifadə etmək olmaz. Razıyam, tamaşa vaxtı telefondan istifadə etmək olmaz, amma tamaşayadək o telefon ilə tamaşaçılar teatr haqqında məlumat ala bilər. Məlumatlı olar ki, hansı tamaşalar plandadır, hansı aktyorlar hansı rolları oynayacaq, əvvəllər bu rolları hansı aktyorlar ifa edib və s. Bu araşdırma məni məyus etdi ki, teatrlarımızın marketinqi yoxdur. İctimaiyyətlə Əlaqələr bölməsi ancaq sorğulara cavab vermək üçün çalışır. Halbuki, rəqəmsal transformasiya dövründə ən çox elə teatrların marketinqə ehtiyacı var. Tamaşaçının dəyişən davranışını teatrın lehinə çevirməliyik. Gənc Tamaşaçılar teatrının rəqəmsal səhifələrində gəncə aid məzmun tapmayanda çox üzülürəm. Bəlkə elə Tiktok məzmununu daha savadlı formaya biz birlikdə keçirə bilərik?
Davamı olacaq …https://www.facebook.com/akademikmusteatr
uvertura.az saytı olaraq qarşı tərəfin açıqlamasını dərc etməyə hazırıq.
Aytən Nazim
